Тайи се соли ахир шумори парвандаҳои ҷиноятии марбут ба зархаридӣ дар Ӯзбекистон ба таври назаррас афзудааст: агар дар соли 2022 тибқи моддаи 155 Кодекси ҷиноятӣ 19 парванда боз шуда бошад, пас дар соли 2025 шумори онҳо ба 139 парванда расид. Дар ин бора дар филми мустанади "Бахти дар дуриҳо ҷуста" (Узокдан изланган бахт), ки аз ҷониби Хадамоти амнияти миллии Ӯзбекистон таҳия шудааст, хабар дода мешавад.

Тавре ки хабаргузории Фарғона бо такя ба хадамоти махсуси Ӯзбекистон иттилоъ медиҳад, аз соли 2022 дар ин кишвар 338 парванда оид ба далели иштироки шаҳрвандон дар низоъҳои мусаллаҳона дар берун аз ҳудуди Ӯзбекистон оғоз шудааст.

Дар Хадамоти амнияти миллии Ӯзбекистон зикр кардаанд, ки ҳамасола садҳо касоне ошкор мешаванд, ки ба созмонҳои динии ифротгаро ё байнулмилалии террористӣ аъзо мешаванд ё ба сафи гурӯҳҳои мусаллаҳи хориҷӣ ба сифати зархаридон мепайванданд.

Дар бисёр ҳолатҳо шаҳрвандонро ба чунин сохторҳо гурӯҳҳои ҷиноятпеша ҷалб мекунанд ё онҳоро ба гумроҳӣ меандохтанд ва шояд баъзан ҳадаф фоидаи моддӣ ба даст овардан бошад.

Дар Ӯзбекистон барои иштирок дар амалиёти ҷангӣ аз ҷониби давлати хориҷӣ ё сохтори мусаллаҳона (қиси 1, моддаи 154) ҷазои маҳрумият аз озодӣ ба муҳлати аз 5 то 10 сол пешбинӣ шудааст. Барои ҷалбу таълим, маблағгузорӣ ё таъмини зархаридон, инчунин истифодаи онҳо дар низоъҳо (қисми 2) шахс метавонад ба муҳлати аз 7 то 12 сол аз озодӣ маҳрум шавад.

Маълумоти оморӣ тибқи моддаи 154 тариқи зайл аст: соли 2022 - 19 парванда, соли 2023 - 68 парванда, соли 2024 - 112 парванда ва соли 2025 - 139 парванда.

“Фарғона” пештар чандин бор дар бораи чунин парвандаҳо хабар дода буд. Масалан, моҳи октябри соли ҷорӣ сокини 55-солаи вилояти Намангон барои имзои қарордод бо Вазорати мудофиаи Русия ва хидмат дар сафи артиши Русия ба муҳлати 2 сол аз озодӣ маҳрум шуд. Зодаи 32-солаи вилояти Бухоро бошад, барои иштирок дар амалиёти ҷангӣ дар вилояти Луҳанск ба 5 соли зиндон маҳкум шуд.

Вазъият дар Тоҷикистон чӣ гуна аст?

Дар Тоҷикистон низ барои зархаридӣ дар моддаи 401 Кодекси ҷиноятии Тоҷикистон ҷавобгарии ҷиноятӣ пешбинӣ шудааст.

Мувофиқи қонун барои ҷалб, таълим, маблағгузории зархаридон ё истифодаи онҳо дар низоъҳои мусаллаҳона аз 5 то 12 сол ва зимни иштироки шахсони мансабдор ё ноболиғон -  аз 7 то 15 сол ҷазои маҳрумият аз озодӣ бо мусодираи молу мулк пешбинӣ шудааст.

Барои иштироки ғайриқонунии шаҳрвандони Тоҷикистон дар амалиёти ҷангӣ берун аз ҳудуди кишвар ҷазои бештар сангинтар - маҳрумият аз озодӣ ба муҳлати аз 12 то 20 сол пешбинӣ шудааст.

Дар ҳамин ҳол, дар қонун озод гардидан аз масъулият низ пешбинӣ шудааст, агар шахс ихтиёрӣ аз иштирок то хотимаи низоъ даст кашад ва дигар ҷиноятҳо содир накарда бошад.

Маълумот дар бораи чӣ қадар боз шудани парвандаҳои ҷиноятӣ дар Тоҷикистон барои зархаридӣ тайи солҳои охир дастрас нест.

Дар Telegram, Facebook ва Instagram бо мо бимонед.