Дар қароргоҳи марказии Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон вохӯрии намояндаи вазорати хориҷаи Олмон бо раиси ҲНИТ баргузор гардид.

Тавре дар сомонаи расмии Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон хабар дода мешавад, пеш аз ҳама намояндаи вазорати хориҷаи Олмон аз ҳамкориҳои кишвараш бо Тоҷикистон ёдовар шуд. Раиси ҲНИТ ҳам Олмонро яке аз кишварҳои муҳими Аврупо унвон кард ва барои ҳамкориҳои наздики ин кишвар бо Тоҷикистон аз он қадрдонӣ намуд. Раиси ҲНИТ таъкид кард, ки Олмон ҳам ба осонӣ ба шароити пешрафтаи имрӯзаи худ ноил нашудааст, аммо барои расидан ба ин рӯзҳо даврони мушкили фашизм ва Гмтлерро аз сар гузарондааст. Махсусан баъд аз ҷанги ҷаҳонии дуввум ин кишвар талоши зиёде кард ва тавонист ба як кишвари пешрафтаи иқтисодӣ табдил шавад. Ин таҷрибаҳо метавонанд барои икшвари мо муфид бошанд ва ҲНИТ ҷонибдори густариши ҳамкориҳои Олмон бо Тоҷикистон ва аҳзоби сиёсии ду кишвар аст.

Намояндаи вазорати умури хориҷаи Олмон дар бораи равобити ҲНИТ бо ҳукумат ва дигар ҳизбу ҳаракатҳо низ суҳбат кард.

Раиси ҲНИТ робитаи ҲНИТ-ро бо ҳукумат ҳамчун як ҳизби опозитсионӣ дар ҳоли навасон унвон кард ва таъкид кард, ки дар чанд муддати охир муносибатҳо беҳтар шудааст. Ҳамкории ҳукумат дар фаъолиятҳои сиёсии ҳизб ба чашм мерасанд ва ин худ нишондиҳандаи рушди фарҳанги сиёсӣ дар кишвари мо аст.

Наҳзати исломӣ бо аксари кишварҳо ва созмонҳои байналмилалӣ робита дорад ва бо бархе ҳаракатҳои исломӣ низ робитаҳои худро барқарор кардааст.

Меҳмони Олмонӣ аз ояндаи Афғонистон ибрози нигаронӣ намуд ва дар бораи ҳамкориҳои имрӯз ва ояндаи ҲНИТ бо кишвар ва ҳизбҳои Афғонистон назари раиси ҲНИТ-ро ҷуё шуд.

М. Кабирӣ зимни ёдоварӣ аз хидматҳои устод Раббонӣ барои тоҷикон  изҳор дошт, ки робитаи мо бо устод Раббонӣ барқарор буд ва ҳизбҳое, ки аз эшон ҳимоят мекарданд бо мо ҳам муносибатҳои хуб доранд. «Аммо дар бораи ояндаи Афғонистон пешгуи кардан кори осон нест. Зеро мардуми ин кишвар дар чанд даҳаи охир нишон додаанд, ки пешбининашавандаанд.

Аммо мо умедворем, ки баъд аз хуруҷи НАТО афғонҳо масоили дохилии худро бо гуфтугӯ ва музокира ҳал мекунанд. Зеро онҳо диданд, ки ҷанг барои ин миллат ва ин кишвар ба ҷуз вайрониву талафот чизи дигаре дар пай надоштааст. Миллати афғон метавонад бо ҳам гуфтугӯ намояд ба шарте, ки дигарон дар масоили онҳо дахолат накунанд ва ҳадди ақал барои чанд сол онҳоро ба ҳоли худашон бигзоранд. Яъне робитаҳои сиёсиву иқтисодӣ вуҷуд дошта бошад, вале дахолат дар умури дохилӣ ва ояндасозии ин кишвар сурат нагирад», - гуфт М. Кабирӣ

Дар охир тарафҳо изҳори умедворӣ карданд, ки ҳамкориҳои судманду созанда байни Тоҷикистону Олмон ва аҳзоби сиёсии ду кишвар густариш пайдо кунад.